Loading ...
Η Βουλευτής Π.Ε. Κοζάνης και Τομεάρχης Τουρισμού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Καλλιόπη Βέττα κατέθεσε προς την Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης και την Υπουργό Τουρισμού, κοινοβουλευτική αναφορά με τίτλο: «Η εμμονική άρνηση της κυβέρνησης στην χρονική παράταση του επιδόματος ανεργίας οδηγεί σε απόγνωση τους εποχικά εργαζόμενους – Κυνική αδιαφορία και για τα προβλήματα λειτουργίας της σχετικής πλατφόρμας της Δ.Υ.Π.Α.».
Η αναφορά βασίζεται στο από 18/11/2025 Δελτίο Τύπου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στον Επισιτισμό -Τουρισμό (ΠΟΕΕΤ), με το οποίο καταγγέλλεται αφενός ο κυβερνητικός εμπαιγμός προς τους εποχικά εργαζόμενους σχετικά με την χρονική ισχύ του επιδόματος ανεργίας και αφετέρου η αναλγησία της Δ.ΥΠ.Α. που για άλλη μια χρονιά δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένη, ώστε να δεχθεί τον όγκο των αιτήσεών τους.
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται, η κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται πεισματικά να προχωρήσει στην αναγκαία δίμηνη επέκταση του επιδόματος ανεργίας για τους εποχικά εργαζόμενους στον επισιτισμό και τον τουρισμό, παρά τις σχετικές τροπολογίες που έχουν κατατεθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και τις επανειλιημμένες διαμαρτυρίες και παρεμβάσεις από φορείς και εργαζομένους για τον σκοπό αυτό.
Εξαιτίας της περιορισμένης διάρκειας του επιδόματος ανεργίας (τρεις μήνες και πέντε ημέρες), οι εποχικά εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους βρίσκονται αντιμέτωποι με σοβαρές δυσκολίες επιβίωσης στο διάστημα που μεσολαβεί από τη λήξη της επιδότησης μέχρι την έναρξη της επόμενης τουριστικής περιόδου. Ήδη από τον Οκτώβριο η συντριπτική πλειονότητα των τουριστικών επιχειρήσεων διακόπτει τη λειτουργία της, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μένουν χωρίς κανένα εισόδημα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η αναλγησία με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει αυτούς τους ανθρώπους δεν είναι τυχαία. Αποτελεί τμήμα μιας συνολικής πολιτικής που απαξιώνει την εργασία και εξευτελίζει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Σε ένα περιβάλλον εκρηκτικής ακρίβειας, μειωμένης αγοραστικής δύναμης, ακριβής ενέργειας και στεγαστικής ασφυξίας — όλα αποτέλεσμα συγκεκριμένων κυβερνητικών επιλογών— οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε «κόστος» και θυσιάζονται στο βωμό της κερδοφορίας.
Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση δεν αρνείται μόνο να παρατείνει το επίδομα ανεργίας. Αφήνει χιλιάδες δικαιούχους κυριολεκτικά έξω από το σύστημα ακόμα και για το υφιστάμενο επίδομα, αδυνατώντας να διασφαλίσει ακόμη και τη στοιχειώδη λειτουργία της πλατφόρμας της ΔΥΠΑ, μέσω της οποίας υποβάλλονται οι αιτήσεις.
Και ενώ οι εργαζόμενοι παλεύουν για την επιβίωση, η κυβέρνηση παίζει επικοινωνιακά παιχνίδια. Αλλά η κοινωνία δεν εξαπατάται. Η επιλογή της αυτή θα της καταλογιστεί στο ακέραιο.